بحث:توریه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «==اشکالات== * تعریف و مفهوم‌شناسی توریه به خصوص اصلاح فقهی آن گویان نیست. مثال...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==اشکالات== | ==اشکالات== | ||
* تعریف و مفهوم‌شناسی توریه به خصوص اصلاح فقهی آن گویان نیست. مثالی نیز آورده شده بود که از کتاب مکاسب شیخ انصاری بود و توریه را روی جمله‌ای عربی توضیح داده بود! | * تعریف و مفهوم‌شناسی توریه به خصوص اصلاح فقهی آن گویان نیست. مثالی نیز آورده شده بود که از کتاب مکاسب شیخ انصاری بود و توریه را روی جمله‌ای عربی توضیح داده بود! | ||
مثالی که عنوان شده و در متن مقاله حذف شد اینگونه است: «. مثلاً گاهي مي‌شود كه انسان درباره شخصي سخن مي‌گويد، ولي بعداً مورد مؤاخذه قرار مي‌گيرد، او در دفاع از خود در مقام انكار مي‌گويد: «عَلِمَ الله ما قلته» كلمه (ما) در اين‌جا مشترك بين دو معنا است: نافيه و موصوله (به معناي چيزي) اگر كلمه ما را در معناي نفي به كار گيريم، معناي جمله چنين است. (خدا مي‌داند كه چنين سخني نگفته‌ام) و اين خلاف واقع است و اگر در معناي موصوله (چيز) به كار گيريم معناي جمله ياد شده چنين خواهد بود، (خدا به آنچه كه گفته‌ام عالم است) و اين مطابق با واقع است، بنابراين كلام، استعداد دو گونه معني را دارد: كه يكي مخالف واقع است و ديگري موافق با واقع و گوينده عملاً جواب را دو پهلو ادا مي‌كند، تا مخاطب از آن معنا، نفي را استفاده كند، در صورتي كه مقصود گوينده، معناي موصول آن است.» | |||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۴۵
اشکالات
- تعریف و مفهوم‌شناسی توریه به خصوص اصلاح فقهی آن گویان نیست. مثالی نیز آورده شده بود که از کتاب مکاسب شیخ انصاری بود و توریه را روی جمله‌ای عربی توضیح داده بود!
مثالی که عنوان شده و در متن مقاله حذف شد اینگونه است: «. مثلاً گاهي مي‌شود كه انسان درباره شخصي سخن مي‌گويد، ولي بعداً مورد مؤاخذه قرار مي‌گيرد، او در دفاع از خود در مقام انكار مي‌گويد: «عَلِمَ الله ما قلته» كلمه (ما) در اين‌جا مشترك بين دو معنا است: نافيه و موصوله (به معناي چيزي) اگر كلمه ما را در معناي نفي به كار گيريم، معناي جمله چنين است. (خدا مي‌داند كه چنين سخني نگفته‌ام) و اين خلاف واقع است و اگر در معناي موصوله (چيز) به كار گيريم معناي جمله ياد شده چنين خواهد بود، (خدا به آنچه كه گفته‌ام عالم است) و اين مطابق با واقع است، بنابراين كلام، استعداد دو گونه معني را دارد: كه يكي مخالف واقع است و ديگري موافق با واقع و گوينده عملاً جواب را دو پهلو ادا مي‌كند، تا مخاطب از آن معنا، نفي را استفاده كند، در صورتي كه مقصود گوينده، معناي موصول آن است.»