انواع تکلیف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
تکلیف یعنی چیزی یا کاری از کسی خواستن که در آن رنج و زحمت باشد و این اصطلاح از لفظ | تکلیف یعنی چیزی یا کاری از کسی خواستن که در آن رنج و زحمت باشد و این اصطلاح از لفظ «کُلْفَت» گرفته شده است. امر و نهی خداوند به بندگان برای انجام چیزی را تکلیف خواندهاند.<ref>حسینی دشتی. سید مصطفی. معارف و معاریف. ج۳. ص۶۵۶. نشر دانش. ۱۳۷۶.</ref> | ||
'''تقسیم بهجهت طرف مقابل تکلیف''' | '''تقسیم بهجهت طرف مقابل تکلیف''' | ||
# در برخی موارد، طرف مقابل تکلیف، خداوند است و باید وظایفی نسبت به خداوند انجام داد مانند نماز، روزه و حج که به اینها حقوق الهی میگویند. | |||
# تعدادی از تکالیف در مقابل اجتماع است. مانند رعایت حقوق پدر و مادر، حقوق همسایه، حقوق دوست و حقوق همسر که به اینها حقوق اجتماعی میگویند. | |||
# در برخی موارد، طرف مقابل تکلیف، خداوند | # برخی افراد تکالیفی نسبت به خود دارند: پرهیز از شهوتپرستی، شکم بارگی و غیره که حقوق فردی خوانده میشوند. | ||
# تعدادی از تکالیف در مقابل اجتماع است. | |||
# | |||
'''تکلیف از حیث مرتبه''' | '''تکلیف از حیث مرتبه''' | ||
# واجبات: انجام برخی تکلیفها بر انسان لازم است. تکالیفی مانند نماز، روزه، | # واجبات: انجام برخی تکلیفها بر انسان لازم است. تکالیفی مانند نماز، روزه، حج و جهاد از این موارد بوده و انجام ندادن آن، گناه است. | ||
# حرام: اعمالی که اگر انسان انجام دهد، گناه کرده و سزاوار عذاب است. اعمالی مانند دزدی، رشوهخواری، حرامخواری، دروغ. | # حرام: اعمالی که اگر انسان انجام دهد، گناه کرده و سزاوار عذاب است. اعمالی مانند دزدی، رشوهخواری، حرامخواری، دروغ. | ||
# مستحب: اعمالی که انجام آن، ثواب و پاداش دارد و اگر انجام نشود، گناهی ندارد | # مستحب: اعمالی که انجام آن، ثواب و پاداش دارد و اگر انجام نشود، گناهی ندارد مانند نمازهای نافله، روزههای ماه رجب. | ||
# مکروه: مکروهات در عبادات به معنای کمشدن ثواب عبادت است. مکروهات در غیر عبادات به این معنا است که انجام ندادن آن بهتر است، هرچند انجام دهنده آن، مواخذه نمیشود. | # مکروه: مکروهات در عبادات به معنای کمشدن ثواب عبادت است. مکروهات در غیر عبادات به این معنا است که انجام ندادن آن بهتر است، هرچند انجام دهنده آن، مواخذه نمیشود. | ||
# مباح: ترک یا انجام عمل برابر است، نه عذابی دارد و نه ثوابی. | # مباح: ترک یا انجام عمل برابر است، نه عذابی دارد و نه ثوابی. | ||
خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۶
این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
تکلیف از لحاظ دینی چند قسم است؟
تکلیف یعنی چیزی یا کاری از کسی خواستن که در آن رنج و زحمت باشد و این اصطلاح از لفظ «کُلْفَت» گرفته شده است. امر و نهی خداوند به بندگان برای انجام چیزی را تکلیف خواندهاند.[۱]
تقسیم بهجهت طرف مقابل تکلیف
- در برخی موارد، طرف مقابل تکلیف، خداوند است و باید وظایفی نسبت به خداوند انجام داد مانند نماز، روزه و حج که به اینها حقوق الهی میگویند.
- تعدادی از تکالیف در مقابل اجتماع است. مانند رعایت حقوق پدر و مادر، حقوق همسایه، حقوق دوست و حقوق همسر که به اینها حقوق اجتماعی میگویند.
- برخی افراد تکالیفی نسبت به خود دارند: پرهیز از شهوتپرستی، شکم بارگی و غیره که حقوق فردی خوانده میشوند.
تکلیف از حیث مرتبه
- واجبات: انجام برخی تکلیفها بر انسان لازم است. تکالیفی مانند نماز، روزه، حج و جهاد از این موارد بوده و انجام ندادن آن، گناه است.
- حرام: اعمالی که اگر انسان انجام دهد، گناه کرده و سزاوار عذاب است. اعمالی مانند دزدی، رشوهخواری، حرامخواری، دروغ.
- مستحب: اعمالی که انجام آن، ثواب و پاداش دارد و اگر انجام نشود، گناهی ندارد مانند نمازهای نافله، روزههای ماه رجب.
- مکروه: مکروهات در عبادات به معنای کمشدن ثواب عبادت است. مکروهات در غیر عبادات به این معنا است که انجام ندادن آن بهتر است، هرچند انجام دهنده آن، مواخذه نمیشود.
- مباح: ترک یا انجام عمل برابر است، نه عذابی دارد و نه ثوابی.
منابع
- ↑ حسینی دشتی. سید مصطفی. معارف و معاریف. ج۳. ص۶۵۶. نشر دانش. ۱۳۷۶.