خلق عظیم پیامبر(ص): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
}} | }} | ||
== | == مفهوم‌شناسی == | ||
خُلُقْ (بر وزن افق) مفرد است، و با خُلق (بر وزن قفل) يك معنى دارد. به طورى كه از مفردات راغب استفاده مى‌شود با خَلْقْ (بر وزن حَلْق) ريشه مشترك دارد؛ منتها خَلْق به صفات ظاهرى گفته مى‌شود، و خُلْق و خُلُق به صفات درونى. بعضى از ارباب لغت «خُلْق» و «خُلُق» را به معنى دين و طبيعت و سجيّه تفسير كرده‌اند و آن را صورت باطنى انسان مى‌دانند.<ref>اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۳، ص۱۳۹</ref> | خُلُقْ (بر وزن افق) مفرد است، و با خُلق (بر وزن قفل) يك معنى دارد. به طورى كه از مفردات راغب استفاده مى‌شود با خَلْقْ (بر وزن حَلْق) ريشه مشترك دارد؛ منتها خَلْق به صفات ظاهرى گفته مى‌شود، و خُلْق و خُلُق به صفات درونى. بعضى از ارباب لغت «خُلْق» و «خُلُق» را به معنى دين و طبيعت و سجيّه تفسير كرده‌اند و آن را صورت باطنى انسان مى‌دانند.<ref>اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۳، ص۱۳۹</ref> | ||
== سجایای اخلاقی پیامبر(ص) == | |||
یکی از توصیف‌های برجسته پیامبر(ص) در قرآن خلق عظیم است. مهمترین تفسیر از خلق عظیم، سجایای اخلاقی است که استقامت بر حق، وسعت سخاوت، تدبير امور، مدارا، تحمل بر مصائب، تواضع، عفو و اغماض را شامل می‌شود.<ref>تفسير احسن الحديث، قرشی، ج۱۱، ص: ۲۷۹ | یکی از توصیف‌های برجسته پیامبر(ص) در قرآن خلق عظیم است. مهمترین تفسیر از خلق عظیم، سجایای اخلاقی است که استقامت بر حق، وسعت سخاوت، تدبير امور، مدارا، تحمل بر مصائب، تواضع، عفو و اغماض را شامل می‌شود.<ref>تفسير احسن الحديث، قرشی، ج۱۱، ص: ۲۷۹ | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</ref> و گفته‌اند خلق عظیم به معنای تحمل قومی است که دیگران نمی‌توانند آن را تحمل کنند.<ref>التفسير الصافي، الفيض الكاشاني، ج۷، ص۲۵۹.</ref> برخی خلق عظیم را به حسن خلق و خوش رفتاری و نرمی در رفتار تعبیر کرده‌اند.<ref>اسلام دين فطرت، منتظری، حسينعلی، ص۳۶۶.</ref> در [[رساله قشیریه]] در معنای خُلق عظیم آمده كه جفاى خَلق در او اثر نكند پس از آن که حق را بشناخت. ابو سعيد خرّاز گويد خُلق آن است كه وی را هيچ همّت نباشد جز خداوند.<ref>ترجمه رساله قشيريه، عثمانی، حسن بن احمد، ج۱، ص۳۹۰.</ref> | </ref> و گفته‌اند خلق عظیم به معنای تحمل قومی است که دیگران نمی‌توانند آن را تحمل کنند.<ref>التفسير الصافي، الفيض الكاشاني، ج۷، ص۲۵۹.</ref> برخی خلق عظیم را به حسن خلق و خوش رفتاری و نرمی در رفتار تعبیر کرده‌اند.<ref>اسلام دين فطرت، منتظری، حسينعلی، ص۳۶۶.</ref> در [[رساله قشیریه]] در معنای خُلق عظیم آمده كه جفاى خَلق در او اثر نكند پس از آن که حق را بشناخت. ابو سعيد خرّاز گويد خُلق آن است كه وی را هيچ همّت نباشد جز خداوند.<ref>ترجمه رساله قشيريه، عثمانی، حسن بن احمد، ج۱، ص۳۹۰.</ref> | ||
== اخلاق اجتماعی پیامبر(ص) == | |||
[[شهید مطهری]] می‌گوید این آیه بیشتر ناظر به اخلاق اجتماعی پیغمبر است. و معتقد است اخلاقی را که ناشی از عظمت روح باشد می‌گویند اخلاق عظیم. یعنی استقامت‌ها، تحمل شداید، صبرها، حلم‌ها، گذشت‌ها. خدا پیغمبر را به سبب عکس‌العمل‌هایی که در مقابل کفار و مشرکین از خود بروز می‌داد به خلق عظیم یاد می‌کند.<ref>مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۲۷، ص۵۸۳.</ref> | [[شهید مطهری]] می‌گوید این آیه بیشتر ناظر به اخلاق اجتماعی پیغمبر است. و معتقد است اخلاقی را که ناشی از عظمت روح باشد می‌گویند اخلاق عظیم. یعنی استقامت‌ها، تحمل شداید، صبرها، حلم‌ها، گذشت‌ها. خدا پیغمبر را به سبب عکس‌العمل‌هایی که در مقابل کفار و مشرکین از خود بروز می‌داد به خلق عظیم یاد می‌کند.<ref>مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۲۷، ص۵۸۳.</ref> | ||
پيامبر به تصريح قرآن از نظر نرمش و انعطاف، آنجا كه بايد رهبر از خود گذشت و نرمش نشان دهد در حدّ اعلاى اين شيوه اخلاقى بود. وحى الهى، يكى از علل پيروزى پيامبر را عطوفت و مهربانى او مى‌شمرد و مى‌فرمايد<ref>سبحانى، شیخ جعفر، منشور جاويد، ج۷، ص۳۴۵.</ref>: {{قرآن|ترجمه=به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.|سوره=آل عمران|آیه=۱۵۹}} | پيامبر به تصريح قرآن از نظر نرمش و انعطاف، آنجا كه بايد رهبر از خود گذشت و نرمش نشان دهد در حدّ اعلاى اين شيوه اخلاقى بود. وحى الهى، يكى از علل پيروزى پيامبر را عطوفت و مهربانى او مى‌شمرد و مى‌فرمايد<ref>سبحانى، شیخ جعفر، منشور جاويد، ج۷، ص۳۴۵.</ref>: {{قرآن|ترجمه=به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.|سوره=آل عمران|آیه=۱۵۹}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۳
خلق عظیم در آیه ۴ سوره قلم درباره پیامبر یعنی چی؟
خدواند، پیامبر اسلام را دارای «خُلُق عظیم» معرفی کرده که آن‌را به دارنده بهترین اخلاق انسانی دانسته‌اند. پیامبر را دارنده صفات اخلاقی مانند صبر، گذشت، عفو، استقامت بر حق و تدبیر امور بر مقتضای عقل معرفی کرده‌اند. پیامبر همچنین از صفات بد اخلاقی نیز دور بوده است. برخی محققان بروز همین اخلاقیات پیامبر را مصداق «خلق عظیم» را همان دین تفسیر کرده‌اند.
متن آیه
| ﴿ | وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ
و راستى كه تو را خويى والاست. قلم:۴ |
﴾ |
مفهوم‌شناسی
خُلُقْ (بر وزن افق) مفرد است، و با خُلق (بر وزن قفل) يك معنى دارد. به طورى كه از مفردات راغب استفاده مى‌شود با خَلْقْ (بر وزن حَلْق) ريشه مشترك دارد؛ منتها خَلْق به صفات ظاهرى گفته مى‌شود، و خُلْق و خُلُق به صفات درونى. بعضى از ارباب لغت «خُلْق» و «خُلُق» را به معنى دين و طبيعت و سجيّه تفسير كرده‌اند و آن را صورت باطنى انسان مى‌دانند.[۱]
سجایای اخلاقی پیامبر(ص)
یکی از توصیف‌های برجسته پیامبر(ص) در قرآن خلق عظیم است. مهمترین تفسیر از خلق عظیم، سجایای اخلاقی است که استقامت بر حق، وسعت سخاوت، تدبير امور، مدارا، تحمل بر مصائب، تواضع، عفو و اغماض را شامل می‌شود.[۲]
خلق عظیم پیامبر برای این است که اجتماع مكارم اخلاق در او وجود دارد. مفسران خلق عظیم را متخلّق به اخلاق اسلام و طبع بزرگ، صبر بر حق و بخشش وسيع و تدبير امور بر مقتضاى عقل، و گذشت و بخشودن كوشش در يارى مؤمنين و ترك حسد و حرص و امثال اين صفات مذمومه نیز معنا کرده‌اند.[۳] و همینطور برخی خلق عظیم را دین معرفی کرده‌اند.[۴]
عایشه: هر كه را خدا به خُلق عظيم ستايد، از ديگرى در مدح او چه آيد.[۵]
علامه طباطبایی خلق عظیم را به معنای سجاياى اخلاقى دانسته است.[۶] و گفته‌اند خلق عظیم به معنای تحمل قومی است که دیگران نمی‌توانند آن را تحمل کنند.[۷] برخی خلق عظیم را به حسن خلق و خوش رفتاری و نرمی در رفتار تعبیر کرده‌اند.[۸] در رساله قشیریه در معنای خُلق عظیم آمده كه جفاى خَلق در او اثر نكند پس از آن که حق را بشناخت. ابو سعيد خرّاز گويد خُلق آن است كه وی را هيچ همّت نباشد جز خداوند.[۹]
اخلاق اجتماعی پیامبر(ص)
شهید مطهری می‌گوید این آیه بیشتر ناظر به اخلاق اجتماعی پیغمبر است. و معتقد است اخلاقی را که ناشی از عظمت روح باشد می‌گویند اخلاق عظیم. یعنی استقامت‌ها، تحمل شداید، صبرها، حلم‌ها، گذشت‌ها. خدا پیغمبر را به سبب عکس‌العمل‌هایی که در مقابل کفار و مشرکین از خود بروز می‌داد به خلق عظیم یاد می‌کند.[۱۰]
پيامبر به تصريح قرآن از نظر نرمش و انعطاف، آنجا كه بايد رهبر از خود گذشت و نرمش نشان دهد در حدّ اعلاى اين شيوه اخلاقى بود. وحى الهى، يكى از علل پيروزى پيامبر را عطوفت و مهربانى او مى‌شمرد و مى‌فرمايد[۱۱]: ﴿به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.﴾(آل عمران:۱۵۹)
منابع
- ↑ اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، ج۳، ص۱۳۹
- ↑ تفسير احسن الحديث، قرشی، ج۱۱، ص: ۲۷۹
- ↑ ترجمه تفسير مجمع البيان، طبرسی، ج۲۵، ص: ۲۱۲
- ↑ ميزان الحكمه، المحمدي الري‌شهري، الشيخ محمد، ج۳، ص۴۷۷. تفسير منهج الصادقين فى الزام المخالفين، كاشانى، ملا فتح الله، ج۹، ص۳۶۹
- ↑ ترجمه اصول کافي شيخ کليني، کمره‌اي، شيخ محمد باقر، ج۲، ص۷۹۶
- ↑ ترجمه تفسير الميزان، علامه طباطبایی، ج۱۹، ص: ۶۱۹
- ↑ التفسير الصافي، الفيض الكاشاني، ج۷، ص۲۵۹.
- ↑ اسلام دين فطرت، منتظری، حسينعلی، ص۳۶۶.
- ↑ ترجمه رساله قشيريه، عثمانی، حسن بن احمد، ج۱، ص۳۹۰.
- ↑ مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۲۷، ص۵۸۳.
- ↑ سبحانى، شیخ جعفر، منشور جاويد، ج۷، ص۳۴۵.