قاتلان عمار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
منابع [[اهل‌سنت]] روایتی را از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده‌اند که پیامبر به [[عمار یاسر]] خبر می‌دهد که او به‌دست گروهی سرکش و ظالم کشته می‌شود. در میان این منابع قدیمی‌ترین منبع کتاب روایی [[صحیح مسلم]] از مسلم بن حجاج نیشابوری (۲۰۴-۲۶۱ق) است. این کتاب از [[صحاح سته]] اهل سنت به‌شمار می‌رود. در این کتاب روایتی مسند با این مضمون از ابوسعید خدری نقل شده است. بنا بر این روایت، زمان صدور این سخن از رسول خدا(ص) هنگام حفر خندق پیش از [[نبرد احزاب]] بوده است.<ref>مسلم بن الحجاج النیسابوری، صحیح مسلم، تحقیق محمد فؤالد عبدالباقی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج ۴، ص ۲۲۳۵.</ref> این روایت با اسناد مختلف در کتاب [[سنن نسائی]] نوشته احمد بن شعیب نسائی (۲۱۵-۳۰۳ق) نیز آمده است.<ref>احمد بن شعیب النسائی، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم الشلبی، بیروت، مؤسسة الرسالة، ج ۷، ص ۴۶۸-۴۷۰.</ref> این کتاب هم از جمله صحاح سته اهل سنت است.  
براساس منابع [[اهل‌سنت]]، پیامبر به [[عمار یاسر]] خبر می‌دهد که او به‌دست گروهی سرکش و ظالم کشته می‌شود. در میان این منابع قدیمی‌ترین منبع کتاب روایی [[صحیح مسلم]] از مسلم بن حجاج نیشابوری (۲۰۴-۲۶۱ق) است. این کتاب از [[صحاح سته]] اهل سنت به‌شمار می‌رود. بنابر این روایت، زمان صدور این سخن از رسول خدا(ص) هنگام حفر خندق پیش از [[نبرد احزاب]] بوده است.<ref>مسلم بن الحجاج النیسابوری، صحیح مسلم، تحقیق محمد فؤالد عبدالباقی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج ۴، ص ۲۲۳۵.</ref> این روایت با اسناد مختلف در کتاب [[سنن نسائی]] نوشته احمد بن شعیب نسائی (۲۱۵-۳۰۳ق) نیز آمده است.<ref>احمد بن شعیب النسائی، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم الشلبی، بیروت، مؤسسة الرسالة، ج ۷، ص ۴۶۸-۴۷۰.</ref> این کتاب هم از جمله صحاح سته اهل سنت است.  


این روایت در کتاب‌های تاریخی که نویسندگان سنی‌مذهب نوشته‌اند نیز آمده است. برای نمونه می‌توان به [[تاریخ طبری]] اشاره کرد.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الطبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ج ۳، ص ۹۸.</ref> همچنین، این مطلب در کتاب‌های رجال‌شناسان و زندگی‌نامه‌نگاران سنی‌مذهب نیز آمده است؛ از جمله در کتاب اسد الغابه ابن اثیر جزری<ref>ابن الاثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالشعب، ج۴، ص۱۳۵.</ref> و کتاب الاصابه ابن حجر عسقلانی.<ref>ابن حجر العسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، بیروت، دارالکتب العربی، ج ۲، ص ۵۰۶.  </ref>  
این روایت در کتاب‌های تاریخی که نویسندگان سنی‌مذهب نوشته‌اند مانند [[تاریخ طبری]] نیز نقل شده است.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الطبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ج ۳، ص ۹۸.</ref> همچنین، این مطلب در کتاب‌های رجال‌شناسان و زندگی‌نامه‌نگاران سنی‌مذهب از جمله «اُسد الغابه» ابن اثیر جزری<ref>ابن الاثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالشعب، ج۴، ص۱۳۵.</ref> و «الاصابه» ابن حجر عسقلانی نقل شده است.<ref>ابن حجر العسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، بیروت، دارالکتب العربی، ج ۲، ص ۵۰۶.  </ref>  
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۷


سؤال

سخن پیامبر(ص) به عمار یاسر، که او را گروهی سرکش و ظالم (اهل بغی) می‌کشند، در کدام یک از منابع اهل‌ سنت آمده است؟

براساس منابع اهل‌سنت، پیامبر به عمار یاسر خبر می‌دهد که او به‌دست گروهی سرکش و ظالم کشته می‌شود. در میان این منابع قدیمی‌ترین منبع کتاب روایی صحیح مسلم از مسلم بن حجاج نیشابوری (۲۰۴-۲۶۱ق) است. این کتاب از صحاح سته اهل سنت به‌شمار می‌رود. بنابر این روایت، زمان صدور این سخن از رسول خدا(ص) هنگام حفر خندق پیش از نبرد احزاب بوده است.[۱] این روایت با اسناد مختلف در کتاب سنن نسائی نوشته احمد بن شعیب نسائی (۲۱۵-۳۰۳ق) نیز آمده است.[۲] این کتاب هم از جمله صحاح سته اهل سنت است.

این روایت در کتاب‌های تاریخی که نویسندگان سنی‌مذهب نوشته‌اند مانند تاریخ طبری نیز نقل شده است.[۳] همچنین، این مطلب در کتاب‌های رجال‌شناسان و زندگی‌نامه‌نگاران سنی‌مذهب از جمله «اُسد الغابه» ابن اثیر جزری[۴] و «الاصابه» ابن حجر عسقلانی نقل شده است.[۵]

منابع

  1. مسلم بن الحجاج النیسابوری، صحیح مسلم، تحقیق محمد فؤالد عبدالباقی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج ۴، ص ۲۲۳۵.
  2. احمد بن شعیب النسائی، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم الشلبی، بیروت، مؤسسة الرسالة، ج ۷، ص ۴۶۸-۴۷۰.
  3. محمد بن جریر الطبری، تاریخ الطبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، ج ۳، ص ۹۸.
  4. ابن الاثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالشعب، ج۴، ص۱۳۵.
  5. ابن حجر العسقلانی، الاصابة فی تمییز الصحابة، بیروت، دارالکتب العربی، ج ۲، ص ۵۰۶.