اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ اشتیاق پیامبر(ص) بر هدایت مردم را به اندوه و حسرت پیامبر(ص) به سبب گمراهی مردم منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۶
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
دلسوزی پیامبر(ص)
پیامبر اسلام(ص) آن قدر نسبت به مردم دلسوز بود و در صدد هدایت آنها بود که قرآن آن را این گونه بیان میفرماید: ﴿فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلی آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدِیثِ أَسَفاً؛ شاید جان خود را به دنبال آنان، آن گاه که به رسالت تو ایمان نیاوردند از دست بدهی﴾(کهف[۱۸]:۶)
خداوند در این آیه درباره پیامبر می فرماید او از شدت خشم و تحسر و اندوه، نزدیک است جان خود را از دست بدهد که مردم ایمان نمی آورند.[۱] مفسران گفته اند اگر كسى راه گمراهى و هلاكت را میپيمود، پیامبر غمگين میشد و رنج میكشيد، همانگونه كه پدر از هلاكت فرزندش رنج میبرد. در اين آيه، خداوند پيامبرش را که نزدیک است به سبب روى گردانيدن ديگران از حق و هدايت، خود را هلاك سازد، مورد عتاب قرار داده و به او فرموده است: به سبب آنان دلتنگ مباش.[۲]
﴿فَلا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَراتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِما یَصْنَعُونَ؛ جان خود را به اثر شدت تأسف به آنها از دست مده، خداوند از آنچه که انجام میدهند، آگاه است﴾(فاطر:۸۰)
آیه ۳ شعرا
اندوه پیامبر(ص)
خداوند در قرآن میفرماید: ﴿وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُنْ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ؛ بر آنان غم مخور، از مکر و حیله آنان بر خود فشار مده.﴾(نمل:۷۰)
از آيات قرآن و تواريخ به خوبى استفاده مىشود كه رهبران الهى بيش از آنچه تصور شود از گمراهى مردم رنج میبردند.[۳]
مطالعه بیشتر
- محمد فی القرآن، سید رضا صدر.
- سیره پیامبر اکرم با نگاهی به قرآن کریم، محسن قرائتی.