عذاب قبر جنازه‌های از بین‌رفته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى سوزد يا بر چوبه ى دار مى ماند يا در دريا غرق مى شود; فشار و عذاب قبر اين افراد چگونه است؟
جنازه برخی افراد در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبه‌دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
اجمال پاسخ از پرسش ماهيت عذاب و ثواب قبر و برزخ اين شد كه ادراك كننده ى اصلى، روح است. دردها، اندوه ها، شادى ها و لذت هاى معنوى، بهترين گواه به درستى اين مطلب اند. بدن دنيايى فقط، وسيله ى ادراك حوادث دنياست و خودش دريافت كننده نيست كه با نابودى آن، ديگر، اندوه و شادى قابل ادراك نباشد.<ref>ر.ك: فيض كاشانى، علم اليقين، ج۲، ص۱۰۹۶.</ref>
[[عذاب قبر]] در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در [[برزخ]] دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از [[مرگ]]، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در [[عالم برزخ]] معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا [[قیامت]]، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref>
 
در توضيح بدن مثالى گفته شد كه برزخ، لذت ها و دردهايى دارد كه با قوانين خود مناسب است. بنابراين اگرچه جسم مادى بسوزد يا خوراك جانوران شود، روح باقى است و با بدن مثالى، اندوه و شادى را دريافت مى كند;<ref>تعبير روايات از بدن و قالب مثالى اين بود: «فى صوره كصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فى قالب كقالبه فى الدنيا كهيئه الاجساد»، فروع كافى، ج۳، ص۲۴۵; و به گفته ى مرحوم مجلسى: «مسئله ى بدن سبك و قالب مثالى در برزخ در روايات بسيار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.</ref> درست مانند شخصى كه در بستر نرم و آرام خوابيده است; ولى اندوه هاى جانكاه، او را به شدت، آزار مى دهد.
لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.</ref>
 
از امام(عليه السلام) سؤال شد: «شخصى كه به دار آويخته شده است، آيا عذاب قبر دارد؟» فرمود: «بلى، خداوند به هوا فرمان مى دهد كه او را مورد فشار قرار دهد». در روايت ديگر آمده است: «خداوند هوا و زمين يكى است».<ref>الفروع من الكافى، ج۳، ص۲۴۱.</ref>
البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات [[بدن مثالی]] سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref>
 
ابوجعفر طحاوى كه دستش از دانش اهل بيت(ع) كوتاه بوده است; در توجيه عذاب قبر كسانى كه جسدشان خوراك حيوانات يا طعمه ى آتش شده است يا اصلاً دفن نشده اند را به علم الهى و مشيت او واگذار كرده است.<ref>شرح العقيده الطحاويه، ص۱۱۶.</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
البته روح، به اين دليل كه در حيات دنيايى با جسم ارتباط داشته است; به آن توجه دارد. اين توجه در ساعت هاى اوليه ى مرگ، بسيار زياد است و تا قيامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنين، وجود و اثبات بدن مثالى سبب نمى شود كه بدن مادى به طور كامل بى ارزش شود; بلكه در مواردى، به بدن مادى نيز عذاب ها و پاداش هايى مى رسد. بنابر گزارش برخى از منابع، هنگامى كه قبر معاويه ـ عليه الهاويه ـ را شكافتند، تنها خطى از خاكستر را ديدند و در مقابل، وقتى قبر رياحى را شكافتند، جنازه اش سالم و كامل بود.<ref>ر.ك: مير احمد فقيه نى ريزى، گفتگويى پيرامون قبر، ص۱۷۹; مشروح اين بخش خواهد آمد.</ref>
==منابع==
<references />
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ = معاد
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =قبر
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =عذاب قبر
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =-
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۲

سؤال

جنازه برخی افراد در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبه‌دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟

عذاب قبر در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در برزخ دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از مرگ، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در عالم برزخ معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا قیامت، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.[۱]

لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.[۲]

البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.[۳]

منابع

  1. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.
  2. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.
  3. ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.