عمر حضرت نوح(ع)

سؤال

به نظر می‌رسد عمر حضرت نوح ۶۰ الی ۷۰ سال بوده است، و ۹۵۰ سال عمر خاندان نوح بوده است، نه شخص نوح، واقعاً بعید است که یک شخص ۹۵۰ سال عمر کند.

براساس قرآن نوح ۹۵۰ سال در میان قوم خود رسالت کرده است.

قرآن، بیش از «۴۳» آیه را درباره حضرت نوح(ع) مطرح می‌کند. طبق نص صریح قرآن و کتاب‌های آسمانی دیگر، عمر حضرت نوح بیش از «۹۵۰» سال بوده است، نه خاندان او. و از نظر عقلی، تاریخی و علمی، داشتن عمرهای طولانی زیادی در جهان اتفاق افتاده است و این یک امر بعیدی نیست.

آیه‌ای که درباره عمر حضرت نوح(ع) نازل شده است؛ تصریح می‌کند که عمر حضرت نوح(ع) «۹۵۰» سال بود: ﴿وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَی قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَه إِلا خَمْسِینَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ؛ ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و او در میان آن‌ها «۹۵۰» سال درنگ کرد؛ امّا سرانجام طوفان آن‌ها را فرو گرفت در حالی که ظالم بودند.﴾(عنکبوت:۱۴)

ظاهر آيه فوق اين است كه اين مقدار، تمام عمر نوح نبود- هر چند تورات كنونى اين عدد را براى تمام مدت عمر نوح ذكر كرده، بلكه بعد از طوفان هم مدت ديگرى زندگى كرد

البته اين عمر طولانى در مقياس عمرهاى زمان ما بسيار زياد است و هيچگاه طبيعى به نظر نمى‏رسد، ممكن است ميزان عمر در آن ايام با امروز تفاوت داشته، اصولا قوم نوح چنان كه از بعضى مدارك به دست مى‏آيد عمر طولانى داشتند و در اين ميان خود نوح نيز فوق العاده بوده است

شاید این شبهه برگرفته از کسانی است که می‌گویند: در زمان حضرت نوح، مردم هر ماه را یک سال به حساب می‌آوردند، لذا «۹۵۰» سال برابر با «۸۰» سال می‌باشد. در حالی‌که این سخن ریشه تاریخی و علمی و عقلی ندارد و چنین مطلبی از قرآن استفاده نمی‌شود.

با مرور گذرا به قرآن و تاریخ در می‌یابیم که خداوند با قدرت بی‌انتهای خودش، قادر است در این جهان، معجزه‌ای را بر خلاف طبیعت، خلق نماید؛ مانند: طوفان نوح، سرد شدن آتش برای ابراهیم(ع)، تبدیل شدن عصای موسی(ع) به اژدها، تولد عیسی(ع)، و سخن گفتن او در گهواره. بنابراین خداوند قادر است به شخصی عمر طولانی عطا کند و به شخص دیگر عمر کوتاه‌تر. تازه اگر طول عمر آن حضرت را امر خارق‌العاده و معجزه بدانیم؛ که این امر ممکن است و هیچ استبعادی ندارد؛ چون دانشمندان معتقدند عمر طبیعی او این مقدار بوده زیرا اصولاً در آن زمان‌ها عمرها طولانی بوده است و شاهد بر این مدعا تاریخ است؛ و کتاب‌هایی درباره زندگی‌های طولانی در تاریخ نوشته شده است.

دانشمندان، یکی از علل طولانی بودن عمر انسان‌های اولین را، نبود بیماری‌ها، سالم بودن ژن‌ها، غذای ساده و طبیعی و … می‌دانند و به وسیله آزمایش‌ها، توانسته‌اند عمر پاره‌ای از گیاهان یا موجودات زنده دیگر را به دوازده برابر برسانند.