تدبر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7502/93688/%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D9%91%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86</ref> تدبّر به معنای اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجه اش کشف حقائق و مسائلی است که بدون آن اندیشیدن به دست آوردنش میسّر نمی باشد. به عبارت دیگر، «تدبّر» به معنای اندیشه عمیق و پیاپی و مستمر در ورای ظاهر گفتارها، نوشته ها و اعمال انسان، برای روشن شدن چهره واقعی و ظاهر شدن باطن امور می باشد.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref> | https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7502/93688/%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D9%91%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86</ref> تدبّر به معنای اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجه اش کشف حقائق و مسائلی است که بدون آن اندیشیدن به دست آوردنش میسّر نمی باشد. به عبارت دیگر، «تدبّر» به معنای اندیشه عمیق و پیاپی و مستمر در ورای ظاهر گفتارها، نوشته ها و اعمال انسان، برای روشن شدن چهره واقعی و ظاهر شدن باطن امور می باشد.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref> | ||
تدبر يعنى بررسى نتائج و عواقب و پشت و روى چيزی، و تفاوت آن با «تفكر»، اين است كه تفكر مربوط به بررسى علل و خصوصيات يك موجود است، اما «تدبر» مربوط به بررسى عواقب و نتائج آن است. | |||
== تفکر در آیات و باطن قرآن == | == تفکر در آیات و باطن قرآن == | ||
در خود آیات قرآن، به تدبر در قرآن تصریح و سفارش شده است. تدبّر در قرآن؛ یعنی تلاوت آیات قرآن و عبور از الفاظ آن و رسیدن به عمق معنا، پیام ها، درس ها، انذارها، تبشیرها و رهنمودهای آن.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref> | در خود آیات قرآن، به تدبر در قرآن تصریح و سفارش شده است. تدبّر در قرآن؛ یعنی تلاوت آیات قرآن و عبور از الفاظ آن و رسیدن به عمق معنا، پیام ها، درس ها، انذارها، تبشیرها و رهنمودهای آن.<ref>تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.</ref> | ||
آیه ۸۲ نساء. آیه ۲۹ ص. آیه ۲۴ محمد. آیه ۶۸ مومنون. | در چهار آیه تدبر در قرآن آمده است: آیه ۸۲ سوره نساء. آیه ۲۹ سوره ص. آیه ۲۴ سوره محمد. آیه ۶۸ سوره مومنون. | ||
=== شرط تدبر === | === شرط تدبر === | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۳
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
تفکّر و تدبّر در آیات قرآن چگونه و به چه معنایی است؟ در صورتی که وقتی کسی معلوماتی نسبت به آیات قرآن ندارد، چطور باید در قرآن تدبر کند؟
معنای تدبر
تدّبر از ماده «دَبْر» و به معنی پشت هر چیزی است و «تدبیر» و «تدّبر» نیز به معنی ژرف اندیشی و عاقبت نگری است.[۱] تدبّر به معنای اندیشیدن در عاقبت کارها، عواقب امور و نتایج عملکردها است و نتیجه اش کشف حقائق و مسائلی است که بدون آن اندیشیدن به دست آوردنش میسّر نمی باشد. به عبارت دیگر، «تدبّر» به معنای اندیشه عمیق و پیاپی و مستمر در ورای ظاهر گفتارها، نوشته ها و اعمال انسان، برای روشن شدن چهره واقعی و ظاهر شدن باطن امور می باشد.[۲]
تدبر يعنى بررسى نتائج و عواقب و پشت و روى چيزی، و تفاوت آن با «تفكر»، اين است كه تفكر مربوط به بررسى علل و خصوصيات يك موجود است، اما «تدبر» مربوط به بررسى عواقب و نتائج آن است.
تفکر در آیات و باطن قرآن
در خود آیات قرآن، به تدبر در قرآن تصریح و سفارش شده است. تدبّر در قرآن؛ یعنی تلاوت آیات قرآن و عبور از الفاظ آن و رسیدن به عمق معنا، پیام ها، درس ها، انذارها، تبشیرها و رهنمودهای آن.[۳]
در چهار آیه تدبر در قرآن آمده است: آیه ۸۲ سوره نساء. آیه ۲۹ سوره ص. آیه ۲۴ سوره محمد. آیه ۶۸ سوره مومنون.
شرط تدبر
تفکّر و تدبّر در باطن قرآن کریم و دست یافتن به لایه‌های درونی آن، کار عموم نیست. تفکّر و تدبّر در این عرصه و فضای معنوی قرآن کریم، کار کارشناسان و متخصصان و راسخان در علم است.[۴] در این صورت فردی که می‌خواهد در قرآن تفکّر و تدبّر نماید باید از علوم پایه از جمله فراگیری علم لغت، ادبیات عرب، علم قرائت، فراگیری اصول فقه، فراگیری اسباب نزول و شأن نزول، ناسخ و منسوخ، فراگیری علم فقه، مجمل و مبین، فراگیری آیات محکم و متشابه، عام و خاص، مطلق و مقیّد، مفهوم و منطوق، حقیقت و مجاز، فراگیری تشبیه‌ها و استعاره‌های قرآنی، تسلط بر روایات و …، از جمله علوم پایه و پیرامونی هستند که فرد را در تفکّر و تدبّر درست در قرآن کریم یاری می‌دهند.[۵]
با فراگیری این علوم و جهت روشن شدن معانی قرآن کریم، اوّل باید از خود قرآن و در مرحله ثانی از سنت معصومین و سپس از عقل برهانی و قلب سلیم بهره گرفت تا بتوان به معانی پنهان قرآن کریم و لایه‌های درونی آن دست یافت.[۶]
مطالعه بیشتر
۱. کتاب قرآن در قرآن، تفسیر موضوعی، ج۱، اثر استاد جوادی آملی.
منابع
- ↑ مجله حصون، نعمت اللّه حصارکی، شماره ۲۵. https://hawzah.net/fa/Magazine/View/5415/7502/93688/%D8%AA%D8%AF%D8%A8%D9%91%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86
- ↑ تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.
- ↑ تدبّر در قرآن از دیدگاه اهل بیت(ع)، علی کرجی، فرهنگ کوثر ۱۳۸۴ شماره ۶۳.
- ↑ آل عمران: ۳/۷.
- ↑ سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمه مهدی حائری قزوینی، تهران، امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۸۰، ص۵۷۰–۵۷۱.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۷۸، ج۱، ص۵۷.