غسل امام حسین(ع) و یارانش در شب عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | {{درگاه|امام حسین}} | ||
محققان معتقدند [[امام حسین(ع)]] و اصحاب آن حضرت، غیر از آب شربی که در اختیار داشتند، دسترسی به آب‌های غیر قابل خوردن نیز داشتند. به همین جهت امام(ع) به اصحاب فرمودند: غسل کنید و جامه‌های خود را تطهیر | محققان معتقدند [[امام حسین(ع)]] و اصحاب آن حضرت، غیر از آب شربی که در اختیار داشتند، دسترسی به آب‌های غیر قابل خوردن نیز داشتند. به همین جهت امام(ع) به اصحاب فرمودند: غسل کنید و جامه‌های خود را تطهیر نمایید و با طهارت کامل، آماده لقاء الله باشید. [[شیخ عباس قمی]] نیز از منابع نقل کرده که گاهی اصحاب امام، برای استفاده از آبی که غیر قابل شرب بود، چاه می‌کندند.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۶۲۵، قم، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۳.</ref> اگرچه وقتی سپاه عمر سعد متوجه شدند، مانع این کار نیز شدند. | ||
امروزه برخی محققان، براساس منابع، معتقدند که آب‌های اطراف [[خیمه‌گاه امام حسین(ع)]] تلخ | امروزه برخی محققان، براساس منابع، معتقدند که آب‌های اطراف [[خیمه‌گاه امام حسین(ع)]] تلخ و غیر قابل شرب بود. | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[وضعیت آب در خیمه‌های امام حسین(ع)]] | * [[وضعیت آب در خیمه‌های امام حسین(ع)]] | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۲
 | این مقاله نیازمند گسترش است. لطفاً اگر تخصص و توانایی گسترش این مقاله را دارید، آن را بهبود بخشید. |
سؤال
چگونه امام حسین(ع) و یارانش با وجود نبودن آب، در شب عاشورا، غسل کردند؟
درگاه‌ها
محققان معتقدند امام حسین(ع) و اصحاب آن حضرت، غیر از آب شربی که در اختیار داشتند، دسترسی به آب‌های غیر قابل خوردن نیز داشتند. به همین جهت امام(ع) به اصحاب فرمودند: غسل کنید و جامه‌های خود را تطهیر نمایید و با طهارت کامل، آماده لقاء الله باشید. شیخ عباس قمی نیز از منابع نقل کرده که گاهی اصحاب امام، برای استفاده از آبی که غیر قابل شرب بود، چاه می‌کندند.[۱] اگرچه وقتی سپاه عمر سعد متوجه شدند، مانع این کار نیز شدند.
امروزه برخی محققان، براساس منابع، معتقدند که آب‌های اطراف خیمه‌گاه امام حسین(ع) تلخ و غیر قابل شرب بود.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۶۲۵، قم، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۳.