نظر پیامبر(ص) درباره فتح ایران توسط مسلمانان: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا پیامبر اسلام(ص)، با فتح ایران توسط اعراب موافق بودند؟ | آیا پیامبر اسلام(ص)، با فتح ایران توسط اعراب موافق بودند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
فتح ایران در پی پیروزی مسلمانان بر سلسله ساسانیان پس از | '''فتح ایران''' در پی پیروزی مسلمانان بر سلسله ساسانیان پس از جنگهای متعدد روی داد. این فتح از زمان [[ابوبکر بن ابی‌قحافه]] آغاز، در زمان [[عمر]] به اوج رسید و تا سال ۳۰ هجری قمری یعنی اواسط زمان خلافت [[عثمان]] ادامه داشت. این فتوحات در زمان خلافت [[امام علی(ع)]] متوقف شد. | ||
پیامبر(ص) در زمان حیاتشان در پی دعوت همگانی به | [[پیامبر(ص)]] در زمان حیاتشان در پی دعوت همگانی به [[اسلام]]، نامه‌هایی به امپراتور روم شرقی، ایران، نجاشی، امیر غسانیان شام و امیر یمامه فرستاد<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار التراث، بی‌تا، ج۲، ص ۶۴۴ به بعد.</ref> و ایشان را به اسلام دعوت نمود. خسرو پرویز پادشاه ایران، این دعوت را نپذیرفت و نامه پیامبر را پاره کرد.<ref>ابن سعد، طبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۰.</ref> بنابراین تنها اقدام و نظر پیامبر در مورد ایران، دعوت از پادشاه ایران به اسلام است و توصیه‌ای در این زمینه وجود ندارد. | ||
آغاز فتح ایران در زمان ابوبکر صورت گرفت. به این صورت که ابوبکر، خالد بن ولید را برای سرکوب مرتدین فرستاد. نیروهای مرتدین پس از شکست به عراق عقب نشینی کردند و حمایت ساسانیان از آنان خود به خود مسلمانان و ساسانیان را در مقابل هم قرار داد. در ادامه | آغاز فتح ایران در زمان ابوبکر صورت گرفت. به این صورت که ابوبکر، خالد بن ولید را برای سرکوب مرتدین فرستاد. نیروهای مرتدین پس از شکست به عراق عقب نشینی کردند و حمایت ساسانیان از آنان خود به خود مسلمانان و ساسانیان را در مقابل هم قرار داد. در ادامه درگیری‌ها در زمان عمر، ساسانیان دچار شکست‌هایی شدند. در نهایت سپاه ایران در جنگ قادسیه از مسلمانان شکست خورده و راه فتح ایران باز شد. | ||
عبدالحسین زرین‌کوب نویسنده معاصر، علت رویاریی مسلمانان با ساسانیان را ادامه درگیری مسلمانان با مرتدین می‌داند. | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{جهاد}} | |||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تاریخ | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ =تاریخ صدر اسلام | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =د | ||
| کیفیت = | | کیفیت =د | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۴
آیا پیامبر اسلام(ص)، با فتح ایران توسط اعراب موافق بودند؟
فتح ایران در پی پیروزی مسلمانان بر سلسله ساسانیان پس از جنگهای متعدد روی داد. این فتح از زمان ابوبکر بن ابی‌قحافه آغاز، در زمان عمر به اوج رسید و تا سال ۳۰ هجری قمری یعنی اواسط زمان خلافت عثمان ادامه داشت. این فتوحات در زمان خلافت امام علی(ع) متوقف شد.
پیامبر(ص) در زمان حیاتشان در پی دعوت همگانی به اسلام، نامه‌هایی به امپراتور روم شرقی، ایران، نجاشی، امیر غسانیان شام و امیر یمامه فرستاد[۱] و ایشان را به اسلام دعوت نمود. خسرو پرویز پادشاه ایران، این دعوت را نپذیرفت و نامه پیامبر را پاره کرد.[۲] بنابراین تنها اقدام و نظر پیامبر در مورد ایران، دعوت از پادشاه ایران به اسلام است و توصیه‌ای در این زمینه وجود ندارد.
آغاز فتح ایران در زمان ابوبکر صورت گرفت. به این صورت که ابوبکر، خالد بن ولید را برای سرکوب مرتدین فرستاد. نیروهای مرتدین پس از شکست به عراق عقب نشینی کردند و حمایت ساسانیان از آنان خود به خود مسلمانان و ساسانیان را در مقابل هم قرار داد. در ادامه درگیری‌ها در زمان عمر، ساسانیان دچار شکست‌هایی شدند. در نهایت سپاه ایران در جنگ قادسیه از مسلمانان شکست خورده و راه فتح ایران باز شد.
عبدالحسین زرین‌کوب نویسنده معاصر، علت رویاریی مسلمانان با ساسانیان را ادامه درگیری مسلمانان با مرتدین می‌داند.