سند حدیث غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
== جریان غدیر خم ==
== جریان غدیر خم ==
{{اصلی|حدیث غدیرخم}}
{{اصلی|حدیث غدیرخم}}
ماجرای غدیر خم چنین نقل شده است: در دهمین سال هجرت، [[رسول خدا(ص)]] قصد زیارت خانه خدا را نمود، لذا گروه عظیمی از مردم برای انجام [[مناسک حج]] به [[مدینه]] آمدند، و روز شنبه ۲۴ یا ۲۵ ذیقعده به قصد حج همراه پیامبر خدا(ص)، پیاده از مدینه خارج شدند. تعداد یاران حضرت در [[حجة الوداع]] را ۱۱۴ هزار نفر یا ۱۲۰ یا ۱۲۴ هزار نفر در کتب مربوطه ثبت کرده‌اند. حج انجام شد، پیامبر اکرم(ص) قصد بازگشت به مدینه کردند، هنگامی که به غدیر خم رسیدند این آیه نازل شد: {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…|ترجمه=ای رسول ابلاغ کن آنچه را که پروردگارت به تو امر کرده و اگر این کار را انجام ندهی رسالتت را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از شر مردم محافظت خواهد کرد.|سوره=مائده|آیه=۶۷}}
در دهمین سال هجرت، [[رسول خدا(ص)]] با بسیاری از مسلمانان از مناطق مختلف، حج انجام دادند. تعداد مسلمانان همراه پیامبر در [[حجة الوداع]] را ۱۱۴ هزار نفر تا ۱۲۴ هزار نفر در منابع ثبت کرده‌اند. در بازگشت پیامبر از حج، در منطقه غدیر خم، این آیه نازل شد: {{قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…|ترجمه=ای رسول ابلاغ کن آنچه را که پروردگارت به تو امر کرده و اگر این کار را انجام ندهی رسالتت را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از شر مردم محافظت خواهد کرد.|سوره=مائده|آیه=۶۷}}


در این هنگام پیامبر اکرم(ص) به آنان که جلو رفته بودند دستور داد برگردند و آنان که عقب افتاده بودند رسیدند و [[نماز ظهر]] اقامه شد، پس از پایان نماز، به دستور پیامبر اکرم(ص) از جهاز شتر، محل مرتفعی ترتیب داده شد و حضرت شروع به خواندن خطبه کردند: حمد و سپاس مخصوص خداست، یاری از او می‌خواهیم… سپس از مردم پرسید آیا من رسالتم را انجام دادم؟ همگی گفتند: ما گواهی می‌دهیم که تو پیام خدا را ابلاغ کردی، سپس فرمودند: ای مردم کیست که بر اهل ایمان از خود آن‌ها سزاوارتر است؟ مردم گفتند: خدا و رسول داناترند، سپس فرمودند: «من کنت مولاه فعلی مولاه» هر کس من مولا و سرپرست او هستم بعد از من علی سرپرست و مولای اوست».
در این هنگام پیامبر اکرم(ص) به گروه‌هایی که جلو رفته بودند، دستور داد برگردند و منتظر ماند تا گروه‌های دیگر نیز به آنان برسند. پس از نماز ظهر، پیامبر، خطبه‌ای خواند. در بخشی از خطبه گفت: «َ مَنْ‏ كُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَعَلِيٌّ هَذَا مَوْلَاه‏؛ هر کس من مولا و سرپرست او هستم بعد از من علی سرپرست و مولای او است». در ادامه این آیه نازل شد: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ|ترجمه=امروز دین شما را کامل کردم.|سوره=مائده|آیه=۳}} [[ابن عباس]] گفت: «به خدا سوگند ولایت علی(ع) بر همگان واجب گشت».<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر موضوعی پیام قرآن، قم، انتشارات مطبوعاتی هدف، چاپ اول، ۱۳۷۳ش، ج۹، ص۱۸۱.</ref>
 
به گفته [[احمد بن حنبل]] پیشوای حنبلی‌ها پیامبر این جمله را چهار بار تکرار کرد، سپس دعا فرمودند و در ادامه این آیه نازل شد: {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ|ترجمه=امروز دین شما را کامل کردم.|سوره=مائده|آیه=۳}} [[ابن عباس]] گفت: «به خدا سوگند ولایت علی(ع) بر همگان واجب گشت».<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر موضوعی پیام قرآن، قم، انتشارات مطبوعاتی هدف، چاپ اول، ۱۳۷۳ش، ج۹، ص۱۸۱.</ref>


== سند حدیث غدیر ==
== سند حدیث غدیر ==

نسخهٔ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۶

سؤال

آیا واقعه غدیر خم از نظر تاریخی صحیح و ثابت است؟


درگاه‌ها
درگاه غدیر.png


حدیث غدیر از معتبرترین احادیث نقل شده نزد شیعه و اهل‌سنت است. براساس احادیث غدیر، پیامبر اسلام(ص) بعد از بازگشت از حجةالوداع، در مکان غدیر خم، خطبه‌ای خواندند و سپس با بالابردن دست علی(ع) گفتند «هر کس من مولا و سرپرست او هستم، علی، مولا و سرپرست او است». این حدیث توسط ۱۱۰ نفر از صحابه و ۸۴ نفر از تابعین نقل شده و علمای طراز اول اهل سنت بر تواتر و صحت این حدیث اتفاق نظر دارند. همچنین برخی علمای اهل‌سنت، برای اثبات صحت اسناد حدیث غدیر، کتاب‌هایی نوشته‌اند.

جریان غدیر خم

در دهمین سال هجرت، رسول خدا(ص) با بسیاری از مسلمانان از مناطق مختلف، حج انجام دادند. تعداد مسلمانان همراه پیامبر در حجة الوداع را ۱۱۴ هزار نفر تا ۱۲۴ هزار نفر در منابع ثبت کرده‌اند. در بازگشت پیامبر از حج، در منطقه غدیر خم، این آیه نازل شد: ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ…؛ ای رسول ابلاغ کن آنچه را که پروردگارت به تو امر کرده و اگر این کار را انجام ندهی رسالتت را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از شر مردم محافظت خواهد کرد.(مائده:۶۷)

در این هنگام پیامبر اکرم(ص) به گروه‌هایی که جلو رفته بودند، دستور داد برگردند و منتظر ماند تا گروه‌های دیگر نیز به آنان برسند. پس از نماز ظهر، پیامبر، خطبه‌ای خواند. در بخشی از خطبه گفت: «َ مَنْ‏ كُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَعَلِيٌّ هَذَا مَوْلَاه‏؛ هر کس من مولا و سرپرست او هستم بعد از من علی سرپرست و مولای او است». در ادامه این آیه نازل شد: ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ؛ امروز دین شما را کامل کردم.(مائده:۳) ابن عباس گفت: «به خدا سوگند ولایت علی(ع) بر همگان واجب گشت».[۱]

سند حدیث غدیر

نقل حدیث توسط صحابه و تابعین

این روایت توسط ۱۱۰ نفر از صحابه پیامبر در کتب اهل سنت نقل شده که به اسامی تعدادی از آن‌ها اشاره می‌شود.


هم چنین ۸۴ نفر از تابعین حدیث غدیر را نقل کرده‌اند که همگی در کتب اهل سنت موجود است.

تأیید حدیث غدیر توسط بزرگان اهل سنت

عده زیادی از علمای طراز اول اهل سنت به متواتر (قطعی) بودن حدیث غدیر اعتراف کرده‌اند از جمله آن‌ها:

  1. جلال الدین سیوطی
  2. علامه مناوی
  3. علامه عزیزی
  4. ابن کثیر دمشقی
  5. شیخ عبدالله شافعی و….


علمای بسیار زیادی از اهل سنت نیز به صحت حدیث غدیر اعتراف کرده‌اند. از جمله آن‌ها:

  1. ابن حجر هیثمی
  2. حاکم نیشابوری.
  3. حلبی.
  4. ابن کثیر دمشقی.
  5. ترمذی.
  6. آلوسی.
  7. ابن حجر عسقلانی.
  8. ابن مغازلی شافعی.
  9. ابن ابی الحدید معتزلی.
  10. شهاب الدین قسطلانی.


بسیاری از علمای اهل سنت در طول تاریخ راجع به سند و صحت حدیث غدیر کتاب جداگانه‌ای تألیف کرده و آن را اثبات کرده‌اند از جمله آن‌ها:

  1. محمد بن جریر طبری کتابی به نام «الولایه فی طرق حدیث الغدیر»
  2. حافظ ابن عقده کتابی به نام «الولایه فی طرق حدیث الغدیر».
  3. ابوبکر جعابی کتابی به نام «من روی حدیث غدیر خم».
  4. امام الحرمین جوینی در کتاب «ینابیع الموده».
  5. ابو سعید سبحانی کتابی به نام «الدرایه فی حدیث الولایه» و….[۲]


منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر موضوعی پیام قرآن، قم، انتشارات مطبوعاتی هدف، چاپ اول، ۱۳۷۳ش، ج۹، ص۱۸۱.
  2. رضوانی، علی اصغر، غدیرشناسی ـ پاسخ به شبهات، قم، انتشارات جمکران، ۱۳۸۴ش، ص۱۲۵–۸۳.