مهلت دادن خداوند به ابلیس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
خداوند در سوره «ص» آیه ۸۱ به شیطان مهلت داده است؛ آن روز چه روزی است؟ | خداوند در سوره «ص» آیه ۸۱ به شیطان مهلت داده است؛ آن روز چه روزی است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
[[ابلیس]] از فرمان [[خداوند]] به [[سجده بر آدم(ع)]] خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.<ref>سور حجر، آیه۳۱-۳۵.</ref> ابلیس از خداوند درخواست کرد {{قرآن|إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ|ترجمه=تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.|سوره=سوره حجر|آیه=۳۶}} به او مهلت دهد.<ref>سوره حجر، آیه۳۶.</ref> خداوند به او تا {{قرآن|إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ|ترجمه=تا روز و زمان | [[ابلیس]] از فرمان [[خداوند]] به [[سجده بر آدم(ع)]] خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.<ref>سور حجر، آیه۳۱-۳۵.</ref> ابلیس از خداوند درخواست کرد {{قرآن|إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ|ترجمه=تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.|سوره=سوره حجر|آیه=۳۶}} به او مهلت دهد.<ref>سوره حجر، آیه۳۶.</ref> خداوند به او تا {{قرآن|إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ|ترجمه=تا روز و زمان معین|سوره=حجر|آیه=۳۸}} مهلت داده شد.<ref>سوره حجر، آیه۳۸.</ref> | ||
مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی او از مرگ دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.</ref> این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»<ref>سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.</ref>، «حجر»<ref>سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.</ref>، «ص»<ref>سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.</ref> ذکر شده است. | مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی او از مرگ دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.</ref> این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»<ref>سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.</ref>، «حجر»<ref>سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.</ref>، «ص»<ref>سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.</ref> ذکر شده است. | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۴
خداوند در سوره «ص» آیه ۸۱ به شیطان مهلت داده است؛ آن روز چه روزی است؟
ابلیس از فرمان خداوند به سجده بر آدم(ع) خودداری کرد و مورد لعن خداوند قرار گرفت.[۱] ابلیس از خداوند درخواست کرد ﴿إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ تا روزی که انسان‌ها برانگیخته می‌شوند.﴾(سوره حجر:۳۶) به او مهلت دهد.[۲] خداوند به او تا ﴿إِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ؛ تا روز و زمان معین﴾(حجر:۳۸) مهلت داده شد.[۳]
مقصود از مهلت خواستن ابلیس را رهایی او از مرگ دانسته‌اند.[۴] این گفتگو در آیات متعددی در سوره‌های «اعراف»[۵]، «حجر»[۶]، «ص»[۷] ذکر شده است.
مفسران در مورد این‌که مقصود از «روز وقت معلوم» چه روزی است، اختلاف دارند: عده‌ای آن روز را پایان جهان می‌دانند. و برخی آن‌را روزی دانسته‌اند که جز خدا کسی نمی‌داند.[۸] احادیث معصومان نشان می‌دهد که ابلیس پس از نفحه اول و پیش از نفحه دوم می‌میرد.[۹] علامه طباطبایی، نویسنده تفسیر المیزان معتقد است که ابلیس قبل از قیامت می‌میرد؛ زیرا ابلیس تقاضا کرده بود تا قیامت زنده بماند، اما خداوند پاسخ داد که تنها تا روز وقت معلوم زنده می‌ماند.[۱۰]
منابع
- ↑ سور حجر، آیه۳۱-۳۵.
- ↑ سوره حجر، آیه۳۶.
- ↑ سوره حجر، آیه۳۸.
- ↑ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۲.
- ↑ سوره اعراف، آیات ۱۱-۱۵.
- ↑ سوره حجر، آیات۳۲-۳۸.
- ↑ سوره ص، آیات ۷۴-۸۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۱۹، ص۳۴۳.
- ↑ بحرانی، تفسیر البرهان، قم، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۲، ص۳۴۲.
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، تفسیر المیزان، قم، نشر اسراء، ج۱۷، ص۳۴۶.