چگونگی عذاب قبر در قبرهای چندطبقه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
با توجه به اینکه امروزه قبرها نزدیک هم و چند طبقه ساخته می‌شوند، آیا عذاب گنهکاران، سبب اذیت همسایه‌های او نمی‌شود؟ | با توجه به اینکه امروزه قبرها نزدیک هم و چند طبقه ساخته می‌شوند، آیا عذاب گنهکاران، سبب اذیت همسایه‌های او نمی‌شود؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
روایات، قبر حقیقی را در عالم برزخ معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که بلافاصله پس از مرگ تا قیامت، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref> | |||
بنابراین، عذاب قبر، حق است؛ ولی ماهیت عذاب از عالم مثال و برزخ است و مورد عذاب نیز بدن مثالی است که روح در آن به زندگی برزخی زنده است. | |||
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[امام خمینی]]:{{-}}'''«آن قبری که سؤال و جواب و یا اَلَم و غم و یا سرور و شادی دارد، در نشئه‌ی (جهان) طبیعت نیست; بلکه در نشئه ی برزخ و عالم مثال است... ».'''<ref>معاد از دیدگاه امام خمینی، ص۱۷۱ و ۱۷۲.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | |||
در بعضی از اخبار فرموده‌اند که «ارواح در عالم قبر به صورت آبدان]آنها که در دنیا بود[ هستند.<ref>همان، ص۲۴۴.</ref> و این بدن، همان «جسم لطیف» است و از تبدّل بدن دنیوی فراهم آمده و به حرکت جوهری موجود شده است.<ref>معاد از دیدگاه امام خمینی(رحمهم الله)، ص۱۷۲.</ref> | در بعضی از اخبار فرموده‌اند که «ارواح در عالم قبر به صورت آبدان]آنها که در دنیا بود[ هستند.<ref>همان، ص۲۴۴.</ref> و این بدن، همان «جسم لطیف» است و از تبدّل بدن دنیوی فراهم آمده و به حرکت جوهری موجود شده است.<ref>معاد از دیدگاه امام خمینی(رحمهم الله)، ص۱۷۲.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱
 | این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
با توجه به اینکه امروزه قبرها نزدیک هم و چند طبقه ساخته می‌شوند، آیا عذاب گنهکاران، سبب اذیت همسایه‌های او نمی‌شود؟
روایات، قبر حقیقی را در عالم برزخ معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که بلافاصله پس از مرگ تا قیامت، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.[۱]
بنابراین، عذاب قبر، حق است؛ ولی ماهیت عذاب از عالم مثال و برزخ است و مورد عذاب نیز بدن مثالی است که روح در آن به زندگی برزخی زنده است.
در بعضی از اخبار فرموده‌اند که «ارواح در عالم قبر به صورت آبدان]آنها که در دنیا بود[ هستند.[۳] و این بدن، همان «جسم لطیف» است و از تبدّل بدن دنیوی فراهم آمده و به حرکت جوهری موجود شده است.[۴]
قبری که یک متر و نیم طول و نیم متر عرض دارد، همان قبری نیست که گفته‌اند: «بین المشرق و المغرب» است، یا مثلاً در این قبرها هر چه بگردیم، اژدهایی نمی‌یابیم، با اینکه در روایت آمده است، در قبر گنه کار نود و نُه اژدهاست که قدرتشان به گونه ای است که اگر یک فوت به این جهان بکنند، در تمام دنیا گیاهی نمی‌روید.[۵]
بنابراین نتیجه ی بحث این می‌شود که عذاب و فشار قبر، مانند پرسش و پاسخ در قبر و مانند تداوم عذاب یا راحتی‌های برزخی، ماهیت مادی دنیایی ندارد; بلکه واقع بر بدن مثالی میت (بدنِ سبکِ لطیف و غیر محسوس) است. پیش تر گفته شد که در عالم مثال و برزخ تزاحم نیست; بلکه ممکن است هزاران انسان در یک منزل یا مسجد گرد آیند، بدون اینکه با هم تزاحم داشته باشند. درست مانند هزاران تصویری که در آینه می‌افتند و مانند دو شخصی که در کنار هم خوابیده‌اند و یکی خواب وحشتناک می‌بیند و دیگری خواب لذت آور و هیچ گونه مزاحمتی برای هم ندارند.
ممکن است پرسیده شود که آیا خدا نمی‌تواند اموات را، در قبرها با بدن دنیایی عذاب کند، بدون این که برای دیگران مزاحمتی باشد و انسان‌های زنده نیز آثار و لوازم آن را حس نکنند؟ در پاسخ می‌توان گفت:
اولاً: بحث ما بر اساس ضوابط و قوانین دنیا است که آثار دنیای مادی، از آن منفک و جداناشدنی است و قدرت خداوند بر امور ممکن تعلق می‌گیرد. بنابراین ده‌ها مار و اژدها، در قبر مادی دنیایی جا نمی‌گیرند واگر آتشی برافروخته شود همسایگان را در بر می‌گیرد.
ثانیاً: چه نیازی داریم که لوازم ذاتی مادیات را از آن جدا بدانیم، تا حتماً عذاب مادی را ثابت کنیم، با وجود این همه روایات که عالم برزخ و مثال را ثابت کرده‌اند.
ثالثاً: تداوم عذاب و نعمت‌های برزخی با بدن مادی، هیچ گونه سازشی ندارد. از این رو کسانی که عذاب و فشار قبر را مادی می‌دانند، تداوم عذاب برزخی را، با جسم مثالی می‌دانند. آیا بهتر نیست نوع عذاب و نعمت‌ها را از همان آغاز به عالم برزخ و بدن مثالی مربوط بدانیم؟!