محشور شدن با محبوب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آیا انسان با محبوب و کسی که دوست دارد محشور خواهد شد؟ دلیل آن چیست؟{{پایان سوال}} | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''محشور شدن با محبوب''' مضمون دستهای از روایات در منابع [[شیعه]] است که بر اساس آن انسان در [[قیامت]]، با آنچه در دنیا دوست داشته، [[حشر|محشور]] میشود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش. </ref> در این روایات تصریح شده کسانی که [[پیامبر(ص)]] و [[اهلبیت(ع)]] را دوست دارند، در [[آخرت]] با آنها محشور خواهند شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار (ترجمه امامت بحارالانوار)، ترجمه خسروی، موسی، تهران، اسلامیه، چاپ اول، ج۵، ص۷۶؛ محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش.</ref> بر پایه روایتی، پیامبر(ص) فرموده است هر کسی که ما را دوست داشته باشد روز قیامت با ما خواهد بود؛ و انسان اگر سنگی را دوست داشته باشد، خدا او را با همان سنگ محشور خواهد کرد. در روایتی دیگر حقیقتِ دین، محبت و دوستی دانسته شده است.<ref>محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، حرف «ح»، انتشارات دارالحدیث.</ref> | '''محشور شدن با محبوب''' مضمون دستهای از روایات در منابع [[شیعه]] است که بر اساس آن انسان در [[قیامت]]، با آنچه در دنیا دوست داشته، [[حشر|محشور]] میشود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش. </ref> در این روایات تصریح شده کسانی که [[پیامبر(ص)]] و [[اهلبیت(ع)]] را دوست دارند، در [[آخرت]] با آنها محشور خواهند شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار (ترجمه امامت بحارالانوار)، ترجمه خسروی، موسی، تهران، اسلامیه، چاپ اول، ج۵، ص۷۶؛ محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش.</ref> بر پایه روایتی، پیامبر(ص) فرموده است هر کسی که ما را دوست داشته باشد روز قیامت با ما خواهد بود؛ و انسان اگر سنگی را دوست داشته باشد، خدا او را با همان سنگ محشور خواهد کرد. در روایتی دیگر حقیقتِ دین، محبت و دوستی دانسته شده است.<ref>محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، حرف «ح»، انتشارات دارالحدیث.</ref> |
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۵
محشور شدن با محبوب مضمون دستهای از روایات در منابع شیعه است که بر اساس آن انسان در قیامت، با آنچه در دنیا دوست داشته، محشور میشود.[۱] در این روایات تصریح شده کسانی که پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) را دوست دارند، در آخرت با آنها محشور خواهند شد.[۲] بر پایه روایتی، پیامبر(ص) فرموده است هر کسی که ما را دوست داشته باشد روز قیامت با ما خواهد بود؛ و انسان اگر سنگی را دوست داشته باشد، خدا او را با همان سنگ محشور خواهد کرد. در روایتی دیگر حقیقتِ دین، محبت و دوستی دانسته شده است.[۳]
عالمان شیعه معتقدند مراد از دوستی در این روایات، دوستیِ همراه با پیروی از پیامبر و اهل بیت است؛ زیرا در پی دوستیِ حقیقی، تبعیت و پیروی نیز میآید. چنانکه پیامبر(ص) سلمان فارسی را پس از پیروی سلمان از وی، از اهل بیت شمرده است.[نیازمند منبع]در آیه ۳۶ سوره ابراهیم نیز، از زبان حضرت ابراهیم گفته شده «هر کس از من پیروی کند از (دوستانِ) من است.»[یادداشت ۱]
بر اساس روایتی در کتاب کافی، کسی که پیرویکنندگان از خدا را دوست دارد، دارای خیر و نیکی است و کسی که گناهکاران را دوست دارد، دارای خیر و نیکی نیست؛ زیرا هر انسانی همراه کسی است که دوستش دارد.[۴] در توضیح این روایت گفته شده، انسان هر کسی را دوست داشته باشد، در مسیر او و همراه او حرکت میکند؛ در نتیجه در پایان کار هم با او همنشین خواهد بود. بنابراین، دوستداران و طرفداران پیامبران و امامان با آنها، و دوستداران و طرفداران ظالمان و رهبرانِ کفر با کافران محشور خواهند شد.[نیازمند منبع]
منابع
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار (ترجمه امامت بحارالانوار)، ترجمه خسروی، موسی، تهران، اسلامیه، چاپ اول، ج۵، ص۷۶؛ محمد محمدی ری شهری، اهل بیت(ع) در قرآن و حدیث. ترجمه، حمیدرضا شیخی و حمیدرضا آژیر، جلد دوم، ص۶۶۰ و ۶۶۱، ناشر قم، دارالحدیث، چاپ دوم، سال ۱۳۸۰ش.
- ↑ محمد محمدی ری شهری، میزان الحکمه، حرف «ح»، انتشارات دارالحدیث.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، تحقیق و تصحیح علاکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارمَ، ج۲، ص۱۲۷.
- ↑ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی