جهت‌یابی با ستارگان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}}سؤال: آيا در قرآن کريم آياتي براي جهت يابي و پيدا کردن مسير اشاره ش...» ایجاد کرد) |
جز (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | |||
آیا در قرآن کریم آیاتی برای جهت‌یابی و پیدا کردن مسیر اشاره شده است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
در کتاب‌های تفسیری برخی از آیات را به جهت‌یابی‌ها و پیدا کردن مسیر تفسیر کرده‌اند که به چند نمونه اشاره می‌شود: | |||
در | ۱ – سوره نمل آیه ۶۳: «أَمَّنْ یَهْدیکُمْ فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَنْ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ تَعالَی اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ»؛ «یا کسی که شما را در تاریکیهای صحرا و دریا هدایت می‌کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می‌فرستد آیا معبودی با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه برای او شریک قرار می‌دهند». | ||
۲ - سوره نحل آیه ۱۶: «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ»؛ «و (نیز) علاماتی قرار داد و (شب هنگام) به وسیله ستارگان هدایت می‌شوند». | |||
۳ – سوره ملک آیه ۵: «وَ لَقَدْ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابیحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّیاطینِ وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعیرِ»؛ «ما آسمان پایین (نزدیک) را با چراغهای فروزانی زینت بخشیدیم، و آنها [شهابها] را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، و برای آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم». | |||
۴ - سوره انعام آیه ۹۷: «وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ»؛ «او کسی است که ستارگان را برای شما قرار داد، تا در تاریکیهای خشکی و دریا، به وسیله آنها راه یابید! ما نشانه‌ها (ی خود) را برای کسانی که می‌دانند، (و اهل فکر و اندیشه‌اند) بیان داشتیم». | |||
انسان هزاران سال است که با ستارگان آسمان و نظام آنها آشنا است گرچه هر قدر علم و دانش انسان پیشتر رفته است به عمق این نظام واردتر شده، ولی در هر حال همیشه کم و بیش به وضع آنها آشنا بوده لذا برای جهت‌یابی در سفرهای دریایی و خشکی بهترین وسیله او، همین ستارگان بودند. مخصوصا در اقیانوس‌های وسیع که هیچ نشانه‌ای برای پیدا کردن راه مقصد در دست نیست و در آن زمان دستگاه قطب‌نما نیز اختراع نشده بود وسیله مطمئنی جز ستارگان آسمان وجود نداشتند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ ه. ش ، ج۵، ص۳۶۴</ref> | |||
مطالعه بیشتر: | |||
# اطیب البیان فی تفسیر القرآن، عبد الحسین طیب، ذیل آیات. | |||
# | |||
# انوار درخشان؛ محمد حسین حسینی همدانی، ذیل آیات. | |||
# | |||
# == منابع == | |||
# {{پانویس}} | |||
# {{شاخه | |||
# | شاخه اصلی = | |||
۹. |شاخه فرعی۱ = | |||
۱۰. |شاخه فرعی۲ = | |||
۱۱. |شاخه فرعی۳ = | |||
# }} | |||
# {{تکمیل مقاله | |||
# | شناسه = | |||
# | تیترها = | |||
# | ویرایش = | |||
# | لینک‌دهی = | |||
# | ناوبری = | |||
# | نمایه = | |||
# | تغییر مسیر = | |||
# | ارجاعات = | |||
# | بازبینی = | |||
# | تکمیل = | |||
# | اولویت = | |||
# | کیفیت = | |||
# }} | |||
# {{پایان متن}} | |||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۷
آیا در قرآن کریم آیاتی برای جهت‌یابی و پیدا کردن مسیر اشاره شده است؟
در کتاب‌های تفسیری برخی از آیات را به جهت‌یابی‌ها و پیدا کردن مسیر تفسیر کرده‌اند که به چند نمونه اشاره می‌شود:
۱ – سوره نمل آیه ۶۳: «أَمَّنْ یَهْدیکُمْ فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَنْ یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ تَعالَی اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ»؛ «یا کسی که شما را در تاریکیهای صحرا و دریا هدایت می‌کند، و کسی که بادها را بعنوان بشارت پیش از نزول رحمتش می‌فرستد آیا معبودی با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه برای او شریک قرار می‌دهند».
۲ - سوره نحل آیه ۱۶: «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ»؛ «و (نیز) علاماتی قرار داد و (شب هنگام) به وسیله ستارگان هدایت می‌شوند».
۳ – سوره ملک آیه ۵: «وَ لَقَدْ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابیحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّیاطینِ وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعیرِ»؛ «ما آسمان پایین (نزدیک) را با چراغهای فروزانی زینت بخشیدیم، و آنها [شهابها] را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، و برای آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم».
۴ - سوره انعام آیه ۹۷: «وَ هُوَ الَّذی جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فی ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ»؛ «او کسی است که ستارگان را برای شما قرار داد، تا در تاریکیهای خشکی و دریا، به وسیله آنها راه یابید! ما نشانه‌ها (ی خود) را برای کسانی که می‌دانند، (و اهل فکر و اندیشه‌اند) بیان داشتیم».
انسان هزاران سال است که با ستارگان آسمان و نظام آنها آشنا است گرچه هر قدر علم و دانش انسان پیشتر رفته است به عمق این نظام واردتر شده، ولی در هر حال همیشه کم و بیش به وضع آنها آشنا بوده لذا برای جهت‌یابی در سفرهای دریایی و خشکی بهترین وسیله او، همین ستارگان بودند. مخصوصا در اقیانوس‌های وسیع که هیچ نشانه‌ای برای پیدا کردن راه مقصد در دست نیست و در آن زمان دستگاه قطب‌نما نیز اختراع نشده بود وسیله مطمئنی جز ستارگان آسمان وجود نداشتند.[۱]
مطالعه بیشتر:
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، عبد الحسین طیب، ذیل آیات.
- انوار درخشان؛ محمد حسین حسینی همدانی، ذیل آیات.
- == منابع ==
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ اول، ۱۳۷۴ ه. ش ، ج۵، ص۳۶۴
- {{شاخه
- | شاخه اصلی =
۹. |شاخه فرعی۱ = ۱۰. |شاخه فرعی۲ = ۱۱. |شاخه فرعی۳ =
- }}
- {{تکمیل مقاله
- | شناسه =
- | تیترها =
- | ویرایش =
- | لینک‌دهی =
- | ناوبری =
- | نمایه =
- | تغییر مسیر =
- | ارجاعات =
- | بازبینی =
- | تکمیل =
- | اولویت =
- | کیفیت =
- }}