خائف بودن امام زمان(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''خائف''' به معنای ترسان، وصفی در [[زیارت امام زمان در روز جمعه|زیارت روز جمعه]] است که [[امام زمان(ع)‌]] با آن توصیف شده است. در روایات نیز، یکی از [[دلایل غیبت امام زمان(ع)]] ترس از کشته شدن معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۴۳، باب ۱۷۹، حدیث۱؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۶۱، باب ۳۴، حدیث۵.</ref> مقصود از «ترس»، ترس از [[شهادت]] نیست؛ بلکه ترس او، از این است که با کشته شدن او وعده الهی مبنی بر جهانی شدن اسلام، عملی نشود.
'''خائف''' به معنای ترسان، وصفی در [[زیارت امام زمان در روز جمعه|زیارت روز جمعه]] است که [[امام زمان(ع)‌]] با آن توصیف شده است. در روایات نیز، یکی از [[دلایل غیبت امام زمان(ع)]] ترس از کشته شدن معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۴۳، باب ۱۷۹، حدیث۱؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۶۱، باب ۳۴، حدیث۵.</ref> مقصود از «ترس»، ترس از [[شهادت]] نیست؛ بلکه ترس او، از این است که با کشته شدن وعده الهی مبنی بر جهانی شدن اسلام، عملی نشود.


اگر ترس ناشی از خودخواهی باشد و انسان حاضر نباشد برای حفظ دین از خطر استقبال کند، ضدّ شجاعت است؛ ولی اگر ترس از هدر رفتن و بی‌خاصیت شدن باشد امری ستوده؛ بلکه واجب است؛ چون خون دادن مهم نیست، مهم آن است که خون به نتیجه برسد.  
اگر ترس ناشی از خودخواهی باشد و انسان حاضر نباشد برای حفظ دین از خطر استقبال کند، ضدّ شجاعت است؛ ولی اگر ترس از هدر رفتن و بی‌خاصیت شدن باشد امری ستوده؛ بلکه واجب است؛ چون خون دادن مهم نیست، مهم آن است که خون به نتیجه برسد.  

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۱۶

سؤال

در زیارت روز جمعه امام زمان(ع) خطاب به او گفته شده: «أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخَائِفُ؛ ای پاک‌سرشت ترسان». منظور از این ترس چیست؟


خائف به معنای ترسان، وصفی در زیارت روز جمعه است که امام زمان(ع)‌ با آن توصیف شده است. در روایات نیز، یکی از دلایل غیبت امام زمان(ع) ترس از کشته شدن معرفی شده است.[۱] مقصود از «ترس»، ترس از شهادت نیست؛ بلکه ترس او، از این است که با کشته شدن وعده الهی مبنی بر جهانی شدن اسلام، عملی نشود.

اگر ترس ناشی از خودخواهی باشد و انسان حاضر نباشد برای حفظ دین از خطر استقبال کند، ضدّ شجاعت است؛ ولی اگر ترس از هدر رفتن و بی‌خاصیت شدن باشد امری ستوده؛ بلکه واجب است؛ چون خون دادن مهم نیست، مهم آن است که خون به نتیجه برسد.

امام زمان(ع) آخرین امام و ذخیره الهی است؛ بنابراین وقتی زمینه سیاسی و اجتماعی برای جهانی شدن اسلام وجود ندارد، حکمت الهی می‌طلبد او تا پیش از فراهم شدن زمینه حکومت جهانی، در غیبت بماند؛ چرا که در غیر این صورت، همانند دیگر امامان(ع) شهید خواهد شد.[نیازمند منبع]


منابع

  1. ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۴۳، باب ۱۷۹، حدیث۱؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۶۱، باب ۳۴، حدیث۵.