استفاده از رشوه برای گرفتن حق: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
رشوه بر سه قسم است:
[[رشوه]] بر دو قسم است:


الف) رشوه در مقام حکم.
الف) رشوه برای رسیدن به امر حرام.


ب) رشوه برای رسیدن به امر حرام.
آن است که به حاکم ظالمی یا رئیسی چیزی بدهند که با آن بتواند به کسی ظلم کند یا معصیتی انجام دهد.


ج) رشوه برای رسیدن به امر مباح.
ب) رشوه برای رسیدن به امر مباح.


اما توضیح اقسام مذکور به شرح زیر می‌باشد:
آن است که مال خود را به شخصی بدهد تا با حمایت او بتواند به حق خودش برسد یا ظلمی را از خودش دفع کند.


الف) رشوه در حکم آن است که به قاضی می‌دهند تا به نفع رشوه‌دهنده حکم کند.
اگرچه قسم دوم از رشوه، به قصد رسیدن به مطلب مشروع و مقصد حلال و حق شرعی حلال است، ولی گرفتن آن خالی از اشکال نیست، زیرا گرفتن آن سبب سهولت رشوه خواری در دو قسم دیگر که حرام قطعی است بشود. شخص پرهیزگار باید از قسم حلال پرهیز کند تا گرفتار حرام آن نشود.
 
ب) قسم دوم رشوه آن است که به حاکم ظالمی یا رئیسی چیزی بدهند که با آن بتواند به کسی ظلم کند یا معصیتی انجام دهد.
 
ج) قسم سوم از رشوه آن است که مال خود را به شخصی بدهد تا با حمایت او بتواند به حق خودش برسد یا ظلمی را از خودش دفع کند.
 
اگرچه قسم سوم از رشوه، به قصد رسیدن به مطلب مشروع و مقصد حلال و حق شرعی حلال است، ولی گرفتن آن خالی از اشکال نیست، زیرا گرفتن آن سبب سهولت رشوه خواری در دو قسم دیگر که حرام قطعی است بشود. شخص پرهیزگار باید از قسم حلال پرهیز کند تا گرفتار حرام آن نشود.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}



نسخهٔ ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۰

سؤال

آیا انسان می‌تواند برای گرفتن حق خود از رشوه استفاده کند یا خیر؟

رشوه بر دو قسم است:

الف) رشوه برای رسیدن به امر حرام.

آن است که به حاکم ظالمی یا رئیسی چیزی بدهند که با آن بتواند به کسی ظلم کند یا معصیتی انجام دهد.

ب) رشوه برای رسیدن به امر مباح.

آن است که مال خود را به شخصی بدهد تا با حمایت او بتواند به حق خودش برسد یا ظلمی را از خودش دفع کند.

اگرچه قسم دوم از رشوه، به قصد رسیدن به مطلب مشروع و مقصد حلال و حق شرعی حلال است، ولی گرفتن آن خالی از اشکال نیست، زیرا گرفتن آن سبب سهولت رشوه خواری در دو قسم دیگر که حرام قطعی است بشود. شخص پرهیزگار باید از قسم حلال پرهیز کند تا گرفتار حرام آن نشود.


منابع