رنج کودکان و عدل الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
رنجی که یک کودک معصوم می | رنجی که یک کودک معصوم می کشد، چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نظام این عالم مادّی، نظام سبب و مسبب است.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۴۲۴.</ref> در منابع اسلامی آمده: «ابی الله ان یجری الامور الاّ باسبابها»<ref>- بحار الانوار،مجلسی، ج ۲، ص ۹۰.</ref> یعنی [[خداوند]] إبا دارد که امور را جز با اسباب‌شان انجام دهد، دلیل این مطلب آن است که اگر خداوند | نظام این عالم مادّی، نظام سبب و مسبب است.<ref>مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش فلسفه، ج۱، ص۴۲۴.</ref> در منابع اسلامی آمده: «ابی الله ان یجری الامور الاّ باسبابها»<ref>- بحار الانوار،مجلسی، ج ۲، ص ۹۰.</ref> یعنی [[خداوند]] إبا دارد که امور را جز با اسباب‌شان انجام دهد، دلیل این مطلب آن است که اگر خداوند مستقیما در نظام عالم و شرور و رنج های عالم تصرّف نماید منتهی به [[جبر]] می‌شویم، در حالی که خداوند انسان را [[اختیار|مختار]] آفریده و جبر با اختیار منافات دارد. | ||
حال اگر پدر و مادر یکسری امور را قبل از انعقاد نطفه کودک رعایت نکنند کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می آید و خداوند این نظام سببی و مسببّی عالم را تغییر | حال اگر پدر و مادر یکسری امور را قبل از انعقاد نطفه کودک رعایت نکنند کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می آید و خداوند این نظام سببی و مسببّی عالم را تغییر نمی‌دهد تا جبر لازم نیاید. همچنین اگر کودکی مورد تجاوز قرار گیرد، رنج آن کودک از ناحیه‌ی متجاوزین و مستند به سوء استفاده آن افراد شرور است. و هیچ‌گاه خداوند متعال به این اعمال راضی نیست و بلکه مبغوض خداوند است.<ref>درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، ص۱۷۲.</ref> | ||
[[شرور|شرها]]، رنج‌ها و مصائب این دنیا لازمه عالم مادی است و طبق نظام علّی و معلولی است؛ آتش همواره علت سوختگی است و نمی‌شود گفت که آنجا که به سود من هست باید از منافع آن بهره‌مند شوم و اثر آن که سوزاندن و حرارت است عمل بکند و اما آنجا که آتش به خانه و یا بدن من اصابت می‌کند این تأثیر را نکند و خانه و بدن من را نسوزاند. هم چنین افعال و امور خوب یا بدی هم که از انسان‌ها صادر می‌شود، به اختیار و اراده آنها است و خداوند نمی‌خواهد انسان در انجام کارهایش مجبور باشد تا انسان های خوب و نیکوکار از گنهکار، فاسق و مشرک از هم تفکیک شوند لذا نباید از خدا توقع داشته باشیم که جلوی عمل بد و طغیان گنهکاران و کفر کافران و قتل و قاتلان را بگیرد. | |||
اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌هایی که افراد بی‌گناه مثل کودکان از طرف انسان های شرور متحمّل می شوند، به آنها «عوض» می‌دهد. و از عوض، به عنوان پاداش استحقاقی نام برده شده. لذا در مورد | اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌هایی که افراد بی‌گناه مثل کودکان از طرف انسان های شرور متحمّل می شوند، به آنها «عوض» می‌دهد. و از عوض، به عنوان پاداش استحقاقی نام برده شده. لذا در مورد کودک، خداوند متعال، در جهان آخرت، عوض، نفع و پاداشی می‌دهد که تمام درد و رنج کودک در دنیا را جبران نماید.<ref>ر.ک: ترجمه کشف المراد، شیروانی، علی، قم، انتشارات دارالعلم، ج۱، ص۱۸۶.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۸
رنجی که یک کودک معصوم می کشد، چگونه با عدالت خداوند سازگار است؟
نظام این عالم مادّی، نظام سبب و مسبب است.[۱] در منابع اسلامی آمده: «ابی الله ان یجری الامور الاّ باسبابها»[۲] یعنی خداوند إبا دارد که امور را جز با اسباب‌شان انجام دهد، دلیل این مطلب آن است که اگر خداوند مستقیما در نظام عالم و شرور و رنج های عالم تصرّف نماید منتهی به جبر می‌شویم، در حالی که خداوند انسان را مختار آفریده و جبر با اختیار منافات دارد.
حال اگر پدر و مادر یکسری امور را قبل از انعقاد نطفه کودک رعایت نکنند کودک نارس و ناقص الخلقه به دنیا می آید و خداوند این نظام سببی و مسببّی عالم را تغییر نمی‌دهد تا جبر لازم نیاید. همچنین اگر کودکی مورد تجاوز قرار گیرد، رنج آن کودک از ناحیه‌ی متجاوزین و مستند به سوء استفاده آن افراد شرور است. و هیچ‌گاه خداوند متعال به این اعمال راضی نیست و بلکه مبغوض خداوند است.[۳]
شرها، رنج‌ها و مصائب این دنیا لازمه عالم مادی است و طبق نظام علّی و معلولی است؛ آتش همواره علت سوختگی است و نمی‌شود گفت که آنجا که به سود من هست باید از منافع آن بهره‌مند شوم و اثر آن که سوزاندن و حرارت است عمل بکند و اما آنجا که آتش به خانه و یا بدن من اصابت می‌کند این تأثیر را نکند و خانه و بدن من را نسوزاند. هم چنین افعال و امور خوب یا بدی هم که از انسان‌ها صادر می‌شود، به اختیار و اراده آنها است و خداوند نمی‌خواهد انسان در انجام کارهایش مجبور باشد تا انسان های خوب و نیکوکار از گنهکار، فاسق و مشرک از هم تفکیک شوند لذا نباید از خدا توقع داشته باشیم که جلوی عمل بد و طغیان گنهکاران و کفر کافران و قتل و قاتلان را بگیرد.
اما باید توجه داشت که خداوند در مقابل رنج‌هایی که افراد بی‌گناه مثل کودکان از طرف انسان های شرور متحمّل می شوند، به آنها «عوض» می‌دهد. و از عوض، به عنوان پاداش استحقاقی نام برده شده. لذا در مورد کودک، خداوند متعال، در جهان آخرت، عوض، نفع و پاداشی می‌دهد که تمام درد و رنج کودک در دنیا را جبران نماید.[۴]
مطالعه بیشتر
۱ـ درآمدی بر کلام جدید، هادی صادقی، قم، کتاب طه، ۱۳۸۶.
۲ـ آموزش فلسفه، محمد تقی مصباح یزدی، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ج۲، ۱۳۶۵.
منابع