عوامل تضعیف کننده ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
عوامل تضعیف کننده ایمان گوناگون‌اند، که برخی از آنها [[دل بستن به دنیا]]، پیروی از [[هوای نفس]] و [[غفلت]] از [[یاد خدا]] | عوامل تضعیف کننده ایمان گوناگون‌اند، که برخی از آنها [[دل بستن به دنیا]]، پیروی از [[هوای نفس]] و [[غفلت]] از [[یاد خدا]] می باشد. | ||
==دل بستن به دنیا == | ==دل بستن به دنیا == | ||
{{همچنین ببینید|راه‌های دلبسته نشدن به دنیا}} | {{همچنین ببینید|راه‌های دلبسته نشدن به دنیا}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
غافل شدن از [[خدا]] و غافل شدن از نقش [[حضرت محمد(ص)|پیامبر]] و [[امامان(ع)]] در زندگی، ایمان انسان را ضعیف می‌کند. گاهی انسان از اینکه در این [[دنیا]] مسافر است و لازم است از دنیای ناقص به سوی کمال حرکت کند غافل می‌شود. در تعبیرات دینی از چنین انسانی با عنوان [[مست]] یا خوابیده یاد می‌شود.<ref>برگرفته از جوادی آملی، عبدالله، مراحل اخلاق در قرآن، نشر اسراء، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ص۲۳.</ref> | غافل شدن از [[خدا]] و غافل شدن از نقش [[حضرت محمد(ص)|پیامبر]] و [[امامان(ع)]] در زندگی، ایمان انسان را ضعیف می‌کند. گاهی انسان از اینکه در این [[دنیا]] مسافر است و لازم است از دنیای ناقص به سوی کمال حرکت کند غافل می‌شود. در تعبیرات دینی از چنین انسانی با عنوان [[مست]] یا خوابیده یاد می‌شود.<ref>برگرفته از جوادی آملی، عبدالله، مراحل اخلاق در قرآن، نشر اسراء، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ص۲۳.</ref> | ||
لذا لازم است ضمن دوری از این مسائل به تقویت بنیان های ایمان در وجود خود بپردازیم. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۲: | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:فضایل اخلاقی]] | |||
[[رده:تهذیب نفس]] | |||
نسخهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۰
چه عواملی ایمان انسان را ضعیف و سست می‌کند؟
عوامل تضعیف کننده ایمان گوناگون‌اند، که برخی از آنها دل بستن به دنیا، پیروی از هوای نفس و غفلت از یاد خدا می باشد.
دل بستن به دنیا
دنیا به خودی خود با ارزش است؛ ولی دل بستن به آن انحراف شمرده شده است. به گفته عالمان اخلاق، نباید به دنیا به‌طور مستقل و به خاطر خودش توجه کرد؛ بلکه دنیا وسیله‌ای است برای رسیدن به امور با ارزش‌تر.[۱]
پیروی از هوای نفس و شیطان
هوای نفس انسان را فقط به سوی دنیا متوجه کرده و شیطان آن را زیبا نشان داده و تأیید می‌کند. او با دادن وعده‌های دروغ، انسان را به کارهایی دعوت می‌کند که انجامش باعث ضعیف شدن ایمان می‌شود. همچنین با ترساندن او از نتیجه کارهای خیر، انسان را از انجام آنها باز می‌دارد.[۲]
غفلت
غافل شدن از خدا و غافل شدن از نقش پیامبر و امامان(ع) در زندگی، ایمان انسان را ضعیف می‌کند. گاهی انسان از اینکه در این دنیا مسافر است و لازم است از دنیای ناقص به سوی کمال حرکت کند غافل می‌شود. در تعبیرات دینی از چنین انسانی با عنوان مست یا خوابیده یاد می‌شود.[۳]
لذا لازم است ضمن دوری از این مسائل به تقویت بنیان های ایمان در وجود خود بپردازیم.
منابع
- ↑ برگرفته از مصباح یزدی، محمد تقی، اخلاق در قرآن، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۱۳.
- ↑ برگرفته از مصباح یزدی، محمد تقی، اخلاق در قرآن، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۲۳۰.
- ↑ برگرفته از جوادی آملی، عبدالله، مراحل اخلاق در قرآن، نشر اسراء، چاپ سوم، ۱۳۷۹ش، ص۲۳.